Найбольшая колькасць выпадкаў падзення дзяцей з акон прыпадае на ўзрост да шасці гадоў. Аб гэтым паведаміў журналістам следчы па асабліва важных справах галоўнага ўпраўлення працэсуальнага кантролю цэнтральнага апарату Следчага камітэта Рыгор Лашкевіч, перадае карэспандэнт БЕЛТА.
Следчы прывёў прыклады. 26 красавіка ў Баранавічах і Магілёве адбылося два выпадкі падзення двухгадовых дзяцей з акон. Адно дзіця самастойна адкрыла акно, цяпер высвятляюцца абставіны: або ручка была пакінута ў акне, або малыш знайшоў яе ў даступным месцы. Другое дзіця выпала праз акно, адкрытае для праветрывання. У кожным з гэтых выпадкаў у кватэры знаходзіліся дарослыя, але за малышамі яны не сачылі. Абодва дзіцяці атрымалі цяжкія спалучаныя траўмы і знаходзяцца ў бальніцы. "У адным выпадку сітуацыя настолькі складаная, што дзіця знаходзіцца паміж жыццём і смерцю", - сказаў Рыгор Лашкевіч.

Аналіз абставін паказвае: галоўная прычына такіх здарэнняў - легкадумнасць дарослых. Яны выходзяць, каб вырашыць, напрыклад, бытавыя пытанні, а дзеці застаюцца без нагляду. Каб адбылася трагедыя, дастаткова зусім мала часу - ад некалькіх секунд да некалькіх мінут.
"Следчы камітэт у кожным выпадку праводзіць праверкі. Калі ёсць падставы, то ўзбуджаюцца крымінальныя справы, - адзначыў ён. - Але мы працуем не для таго, каб надышла нечыя адказнасць, а каб устараніць тыя прычыны і ўмовы, якія вядуць да такіх здарэнняў".
Прадстаўнік Следчага камітэта нагадаў: у 2016 годзе па ініцыятыве СК былі перагледжаны некаторыя тэхнічныя нарматыўныя прававыя акты. Гэта дало магчымасць змяніць патрабаванні да саміх акон, забеспячэння жылых памяшканняў, памяшканняў, дзе могуць знаходзяцца дзеці (дзіцячыя сады, дзіцячыя аддзяленні бальніц) асаблівымі ўстройствамі. Такія ўстройствы не дазваляюць дзіцяці адкрыць акно самастойна і выпасці.
"Падзенні адбываюцца з дзецьмі, як правіла, з таго моманту, як яны пачынаюць хадзіць, і да 5-6 гадоў. У гэты перыяд іх жыцця трэба думаць за дзяцей, прадбачыць, што іх можа зацікавіць, якія небяспечныя рэчы знаходзяцца побач, якія падзеі могуць адбыцца, калі не прадухіліць небяспеку. Зразумела, што мы не можам абавязаць бацькоў, іншых дарослых набываць такія ўстройствы. Але калі ў бацькоў ёсць магчымасць паставіць блакіратары на вокны, напэўна, трэба аб гэтым паклапаціцца", - адзначыў Рыгор Лашкевіч.
Важна памятаць і аб іншых мерах, якія дадуць магчымасць зберагчы жыццё і здароўе малышоў, дадаў ён. Напрыклад, пераставіць мэблю, каб яна не стаяла паблізу акон. "У Жабінцы дзіця залезла на табурэт і выпала з балкона. Той жа табурэт не павінен стаяць паблізу аконнага праёма, каб дзіця не магло лёгка пераадолець гэты бар'ер", - прадоўжыў ён.
Следчы падкрэсліў, што ва ўзросце "бясстрашнай цікаўнасці" дзіця ўсім цікавіцца і ўсюды лезе, таму бацькам трэба ўстараніць верагоднасць траўманебяспечных сітуацый.
Рыгор Лашкевіч заўважыў, што трагедыі не абмяжоўваюцца выпадзеннем дзяцей з акон. "Дзіця падышло да стала, а на ім стаіць кубак з гарачай вадкасцю. Дарослы адвярнуўся, а дзіця суне ўжо гэты кубак на сябе, - прывёў ён прыклад. - Небяспечны той жа сталовы воцат: дзіця можа пераблытаць, выпіць і толькі потым, калі апёк па страваводзе пойдзе, стане зразумела, што менавіта здарылася".